Na twee onstuimige avonden waren de weersvooruitzichten voor deze 19e mei ook niet bepaald denderend. Maandag nog een bak hemelwater waar geen regenpak tegen opgewassen zou zijn geweest, dinsdag dreigde niet veel anders te worden, maar de optimistische weersdeskundigen meende een verbetering waar te kunnen nemen, waarop de mooie, doch dreigende zwarte luchten die op de woensdagmorgen in het zuiden waarneembaar waren zonder problemen onze mooie Zandvoortse kuststrook met rust lieten.
Exact om 17:24 ging de eerste flight (een drie-bal) van start, en meteen niet de minste: drie mannen die hun balletje weten te raken. Peter en Hein tegen elkaar en Hans dan weer tegen Peter. Hein en Peter speelde gelijk en Hans won met 2 up van Peter.
Al met al lijkt dit gewoon een mooi en evenwichtig matchplay potje, echter niet geheel zonder spektakel. Op 6 slaat Hein de bal in de struiken rechts van de green, voor velen een bekende plek. Hein vindt zijn onspeelbare bal en moet hem of haar droppen, uiteraard met een strafslag en toepassing van de regelementen.
Hij wil de bal gevoelig en elegant chippen maar maakt daarbij een slag gelijk aan een afslag? Alsof hij dit als volleerd balkunstenaar exact beheerst, slaat hij de bal tegen de vlaggenstok en deze komt op c.a. 35 cm van hole tot stilstand i.p.v. onder of ver voorbij de mooie den op de fairway van 7.
Resultaat: de hole wordt gedeeld en dan doorlopen alsof dit de normaalste zaak van de wereld is. Hein zelfs met een pijnlijke voet wegens een gemene hielspoor.
Het was toch de avond van de bijzondere slagen, bounces, loops, krullen en stuiters. Charlie slaat op 3 een prachtige bal naar de green. Flight genoten waren al vol bewondering en het neary bordje kon wellicht mee.Maar de bal landde dan wel op de green maar sprong er, als was de green een trampoline, royaal af naar rechts: niks neary.
Nou had Charlie toch zijn avond niet en hij moest de winst dan ook aan Dirk laten. Deze kon een score van 7 up op zijn kaart noteren, hetgeen meteen de beste score van de avond bleek te zijn, Dirk met recht de winnaar.
Met 7 up als eindscore wordt dat gaandeweg al wat duidelijk.
Om Charlie enigszins te troosten heeft Dirk hem onderweg een botanische les gegeven over al het uitbottende florale moois dat onze baan te bieden heeft.
Jan Willem had ondanks de buggy niet zijn avond, Ko
won met 5 up zijn partij.
Ruud Buijn gaat voor 5 weken naar zijn huisje in Zuid-Spanje, ja ja, er is wat leed in de wereld! Hij was dus al helemaal ontspannen in de mañana sfeer en deelde het potje relaxed met Michiel.
Tja en dan Marc: eerst zijn jack uit, dan ook zijn trui … je denkt als spotter: gaat het overhemd er ook aan? Maar nee, zo ver kwam het niet, en toen was er niets dat kon Marc helpen. Een waarlijk schitterende slag naar hole 6 was wel even genieten, mocht verder niet baten. Allardes won gedecideerd met 5 up.
En dan de flight met twee jongere spelers en twee doorgewinterde spelers. Diederik tegen Werner en Robert Schorfhaar tegen Gerard. Diederik kon Werner slecht onder controle krijgen en daar is hij niet de enige in.
Er zijn überhaupt weinigen die dat momenteel lukt.
Wel grappig is dat als je bovenop staat te spotten en de bal van Diederik op één meter afstand van je loodrecht in het struikgewas naast de avontuurtrap ziet vallen. Diederik en Werner die vervolgens op een plek hogerop gaan zoeken waar de bal 100% zeker niet terecht is gekomen.
Maar toegegeven, er is daar wel minder gras, struiken etc., maar geen bal.
Het maakt de spottertaak wel wat overbodig als diens advies om daar niet te zoeken wordt genegeerd.
Tegen Gerard zette Robert zijn triomftocht verder door, hij kon een stand van 2 up noteren.
Maar, zoals op de foto te zien is, dat Gerard daar wel geroutineerd één van de weinig is die pitchmarks repareert, ook al waren de meeste zeker niet van hem zelf.
Nu wij het toch over Gerard hebben, hij heeft als enige met zijn eerste slag de green van 3 weten te halen en daarom zeer terecht de Neary gewonnen. En wedden dat hij zijn bal-holletje keurig heeft gerepareerd.
Bou was vorige week kamperen en moest daarom het dauwtrappen voorbij laten gaan, en dat doe je niet. De weergoden hebben hem dat niet in dank afgenomen en hem in zijn tent, maar bovenal op de fiets, flink te pakken genomen: zeiknat tot op zijn onderbroek. En dan toch gauw naar huis en een potje matchplay spelen, dat siert hem dan weer. De kou zat hem echter nog in de botten en hij kreeg geen tijd om op te warmen, Alejandro gaf hem maar 2,5 hole om dus met 4 up te winnen.
Het leek de Wedco leuk twee familieleden tegen elkaar te laten spelen, maar er is een kans dat Roel er na deze avond iets anders over denkt.
Hij moest accepteren dat de vader van zijn kleinkind met 7 up van hem won. Voor Robert jammer, maar misschien verstandig vanwege de sfeer in de familie, dat hij de laatste hole aan Roel heeft gelaten, maar daardoor waren de laatste drie holes van Dirk wel beter en Robert dus net geen winnaar.
En oh jee, ik mag en kan op straffe van wat Roel heeft beloofd zoal met mij te doen, niets schrijven over zijn nieuwe golfschoenen.
Maar in deze tijd van intimidatie, censuur, achterhouden van informatie heb ik als scribent het grondwettelijk recht op het vrije woord en schrijf ik met het risico hier niet ongeschonden uit te komen toch: Ze zijn van echt leer en prachtig zoals golfschoenen horen te zijn. De foto spreekt boekdelen.