Als je een beetje bijgelovig bent zijn de voortekenen voor de Heeren die de wijze keus hebben gemaakt om te match play-en op de avond die door ons wordt georganiseerd buiten gewoon veelbelovend. Fantastisch weer, nauwelijks waterballen, wel de neary op hole 1 en dan ook nog een hole in one. Wat een begin!
Maar laten wij niet op de zaken vooruit lopen. Allereerst een warm welkom voor een nieuwe Heer Charlie van der Veer, een genezen Peter Specker en Ralph Kras en Simon Sebregts, deze 2 Heeren konden ons niet missen.
Hein en Dirk zijn vorig jaar al begonnen met te bakkeleien over het verschil tussen het verslag en de uitslag, vandaar dat onze uitslagenverwerker Dirk reeds de uitslagen op de site heeft geplaatst. Eigenlijk hoef ik daar weinig aan toe te voegen. Ga het toch proberen.
Charlie had nog weinig match play gespeeld daarom hadden wij Ton als tegenstander gekozen om hem wat te begeleiden. Ton is tenslotte een geroutineerde NGF matchplay speler. Met als getuige Gerard en Paul. Bleek totaal verkeerd gedacht niet alleen de neary maar ook een 4 up overwinning maken duidelijk dat Charlie een aanwinst is voor de Heeren club.
Simon heb ik zelf vorig jaar wat mistroostig door de baan zien lopen, met een voor velen zo bekend gezicht van: als het zo moet hoeft het niet meer. Ik weet niet wat hij gedaan heeft maar de 1e avond al gelijk Herman met 6 down spelen is niet niks. Herman mocht zijn avond niet gehad hebben maar toch.
Peter Specker is heel duidelijk terug, na een jaar aan zijn visuele vaardigheden te hebben gewerkt,
gelijk een hole in one. Doet toch vermoeden dat hij ook aan zijn spel het nodige heeft laten doen. Peter kreeg van Hein de schitterende trofee uitgereikt. Zeer binnenkort wordt zijn eigen pronkstuk voor de schoorsteen in huize Specker geleverd. Voorzien van naam, datum etc en niet te vergeten de bal waar dit hoogtepunt in een golfleven mee is geslagen. Roel merkte, wel of niet terecht, op dat een hole in one mooi is maar dan daarna gelijk een birdie en met 2 up winnen. Je kunt ook te inhalig zijn. Peter heeft zoals het hoort een rondje gegeven, mocht meer zijn dan spa blauw.
Naast de spelers die voortdurend op hun horloge kijken zijn er steeds meer die een verrekijker gebruiken, niet om vogels te spotten, maar om de afstand exact te meten. Gaat niet altijd goed. De meter van Werner melde op hole 2 voor zijn 2e slag naar de vlag een afstand van 163 meter. Ja en wat te doen ga je voor de techniek of voor het oog, Werner koos toch maar voor een ijzertje.
Aan het hele scala van psychologische matchplay trucjes is een nieuwe toegevoegd. Henk draagt, zoals iedereen weet zijn tas, zowel in de baan als op de fiets. Hij zet zijn tas in de buurt van de rechtse teemarker. En dan komt het Dirk als linkshandige, die nota bene met zijn kont naar de tas staat, verzoekt Henk zijn tas te verplaatsen. Dit niet 1 keer maar meerdere keren. Deze acties hebben niet mogen baten. Henk won met 3 up en verdiende door een score van 6 x par, 2 x bogey en maar 1 streep de bal van de week.
Ko en Wilco hebben weer bewezen dat matchplay een leuke wedstrijdvorm is, maakt niet uit of de scores in de dubbele cijfers zitten als je het allebei doet en veel plezier hebt. Heeren graag tot 2 mei.
Jullie toegenegen wedstrijd commissie Hein & Peter