HEEREN,
Woensdag 24 mei werd de vierde ronde gespeeld in een zeer vervreemdende sfeer.
Het begon al bij de aanmeldingen, waar normaal gesproken veel voorkeur wordt uitgesproken voor een late starttijd. Deze week konden we drie flights vullen met spelers die allen verzochten in de eerste flight te kunnen starten.
Teleurstelling en gemiste kans
Normaal gesproken wordt er in de baan gesproken over fades, draws, backspin, mooie of minder mooie aproaches, de prestaties van Joost, Rory of Tiger.
Deze week ging het over de wekker, de prijs van flesjes limonade, ochtendmens versus avondmens, gemiste kans op de landstitel, teleurstelling over 4e prijs, tevredenheid over bereiken van de finale. Er werd uitgebeid gesproken over Stockholm, over het groene jasje, Kluivert, Morino, Museumplein, NL alert.
Wat de wedco verder opviel was dat er deze avond ook minder aandacht was voor de etiquette. Waar men normaal gesproken stil is als een flightgenoot zijn stand inneemt voor een swing of aan het putten is, werd er deze avond in dergelijke situaties gewoon doorgekwekt.
Evenementen
Het duurde even voor het tot uw wedco doordrong dat de HEERENmatchplay deze avond even niet het belangrijkste was dat de Heeren bezighield.
Er waren deze week nogal wat “evenementen van het jaar” die het moeilijk maakten om zich volledig te kunnen focussen op een ogenschijnlijk simpel spelletje matchplay.
Zo liepen een paar spelers over de baan met in hun achterhoofd de gespeelde landelijke finale van de vrijdag ervoor. Volgens sommigen het evenement van het jaar voor een vereniging als “De Zandvoortse”. Waar een eervolle vierde plek werd gehaald, wat volgens de verhalen net zo goed een eerste plek had kunnen zijn als het in de eerste wedstrijd net even anders had gelopen.
Er liep ook een nieuwe en een oude master door de baan.
Zaterdag was immers de Zandvoort Masters gespeeld, volgens sommigen het evenement van het jaar voor een vereniging als “De Zandvoortse”. Wat het winnen of het verliezen van een groen jasje met de mentale gesteldheid van een speler doet kwam tot uiting op de scorekaart.
Waar Alex duidelijk nog worstelde met het verlies van zijn titel en kansloos was in de prestigestrijd met Rene, haalde Hein met zijn kenmerkende smile op zijn gezicht de eerste punten van het jaar.
Er waren ook drie spelers die de focus totaal op de ‘day after” hadden.
Raymond en Peter Bruining waren meer bezig met de techniek van broodjes smeren en deze milieuvriendelijk (of niet) inpakken en de vraag hoeveel koffie er s’morgens om 5 uur nodig is om 50 mensen enigszins in staat te stellen om 18 holes te lopen.
Dat kwam hun spel niet ten goede, Peter liep tegen zijn grootste nederlaag aan in zijn matchplaycarrière en ook Raymond kon deze avond geen potten breken.
De derde organisator van het jaarlijkse dauwtrappen, volgens sommigen het evenement van het jaar voor een vereniging als “de Zandvoortse”, was wel in staat om zich op verschillende fronten te kunnen focussen.
Fred Loos liep onverstoorbaar de punten binnen te halen en ging zich vervolgens lekker voorbereiden op de dag erna.
Prijsuitreiking
Tijdens de prijsuitreiking waren deze avond maar heel weinig spelers aanwezig en werd de aandacht ook nog hinderlijk getrokken door de uitzending van de UEFA-leage cup, volgens sommigen het evenement van het jaar.
Zodoende werd ook deze prijsuitreiking afgeraffeld, net als sommige wedstrijden deze avond.
Zo werd de herinneringstrofee voor een hole in one uitgereikt alsof Peter Logmans daadwerkelijk aanwezig was.
Hij dacht dat de neary deze avond op 6 stond en legde de bal daar mooi meteen in de hole. Gaf vervolgens, terug in het clubhuis, nauwkeurige instructies aan Hanneke over hoe spelers te fêteren die terugkwamen van de baan. Om vervolgens met drie generaties Logmans te gaan genieten van een wedstrijdje voetbal.
De werkelijke neary werd deze avond geslagen door Bart van der Storm, die op hole 4 als enige de green wist te vinden, ook hij zat met zijn neus voor de buis toen de prijzen werden uitgereikt.
De bal van de week zou deze avond voor Rut Wakker zijn geweest, die een wedstrijd speelde tegen Rob van Dooren alsof ze aan het tennissen waren en steeds elkaars service doorbraken.
Elke keer als iemand als eerste afsloeg wist de ander de hole te winnen, tot hole 9 waar Rut dit ritueel doorbrak en daardoor met 1 up de partij naar zich toe wist te trekken.
Ook Rut zat thuis met zijn neus voor de buis toen de prijzen werden verdeeld.
Ten slotte gingen we op zoek naar de speler aan wie we de fles voor de dagprijs konden uitreiken. De eerste kandidaat Ton Striekwold, die zijn inzinking van de ronde daarvoor duidelijk achter zich had gelaten, was niet aanwezig.
Hij was even een balletje komen slaan, voor hij naar de verjaardag van zijn kleindochter ging.
Kennelijk was hij daardoor zo ontspannen dat alles lukte. Hij won zijn partij met maar liefst 7up, de grootste overwinning in zijn matchplaycarrière. Omdat Ton er niet was gingen we op zoek naar de tweede plek, die deze keer voor Peter van der Storm was.
Hij was met Jim Schevaas als een razende Roeland in een tweebal voor de rest van het veld uitgelopen. Ook Peter was niet aanwezig, hij wist voor hij vertrok nog wel te melden dat het haasten zijn spel minder had aangetast dan dat van zijn tegenspeler.
Gelukkig was de speler die de derde uitslag van de avond noteerde wel aanwezig.
Rene Witte trof deze avond Alex en profiteerde volop van het feit dat die het verlies van zijn jasje nog aan het verwerken was. Dit leverde Rene een overwinning op van 5 up.
De avond eindigde in een vroege leegloop van het clubhuis, waar we met 6 spelers, Hanneke en Marion in alle rust hebben zitten kijken hoe Ajax de verwachtingen (hoop) niet waarmaakte deze avond.
Focus
Wij realiseren ons dat de HEEENMATCHPLAYCOMPETITIE niet elke week het centrum kan zijn waarop de deelnemers zich voor 100 % kunnen focussen.
Maar deze week hadden we wel heel veel concurrentie van verschillende evenementen die allen de pretentie hadden van evenement van het jaar.
We hopen maar dat spelers geen spijt krijgen aan het eind van het jaar dat hun focus deze week elders lag.
Ze kunnen daardoor net de punten missen die aan het eind van de competitie wel eens bepalend kunnen zijn in het mislopen van een eervolle plek op de ranglijst van de competitie die voor een vereniging als “de Zandvoortse” nu eenmaal het evenement van het jaar is.
Wij verwachten op 7 juni een uiterst gefocuste en tot op het bot gemotiveerde spelersgroep die deze avond de strijd zal aangaan met spelers van de even speelgroep.
Uw Wedco,
Dirk Fortuin & Bou Verhoeff
