Oh moeder, wat is het heet (It Ain’t Half Hot Mum) was een Britse comedyserie, die tussen 3 januari 1974 en 3 september 1981 uitgezonden werd door de BBC. Op 24 juli 2019 werd er een herhaling van uitgezonden op de golfbaan van The Dunes, genaamd Heerenmatchplay Even.
De Heeren, warm aangelopen, in exotische outfits, melden zich bij de wedstrijd tafel voor hun serie (nee geen komische maar een echt serieuze). Geen afzeggers omdat het zo heet was, nee, korte broek aan, horeca spoiler zichtbaar verscholen achter een dun T shirtje, en de baan in.
Op het moment dat Marc, Ruud en Janwillem hun eerste bal sloegen kwam er een verkoelend windje opzetten van zee. Zo koel dat menigeen spijt had van zijn gekozen exotische outfit. Marc en Janwillem haalden hun kostbare puntjes binnen en Ruud, de houder van de Aad van der Hoed trofee, is zo aan het beeldje gehecht dat hij verwoede pogingen doet om het weer in het bezit te krijgen. Bou Verhoef zit Ruud op de hielen en het zal spannend worden tussen die twee.
Simon kon tot hole 7 Ralph goed bijhouden. Of de warmte van invloed is geweest, blijft een raadsel. Op hole 7 was het flesje leeg en Ralph kon twee punten bijschrijven op zijn totaal. Hij schonk de Wedco als dank hiervoor 8 ballen en kreeg er de bal van de week voor terug. Tja Heeren, wij doen niet aan matchfixing maar toch……
Dirk wist een redelijk gehavende Charlie de punten af te snoepen. Over snoepen 
gesproken, de Wedco hadden in hun wijsheid, ja Heeren dat hebben wij ook, besloten om een heerlijk koel drankje en watermeloen op Hole 5 te serveren. Een geste die 
door iedereen werd gewaardeerd. Van oorpunt tot oorpunt werd deze koele lekkernij verslonden. Een enkele Heer vond de uitdaging een te grote aanslag op zijn gezondheid en sloeg het watermeloentje af. Meestal werd dit beloond met wat verliespunten aan het einde van de wedstrijd.
De toppers, niet tobbers, deden wat ze moesten doen en Gerard, Hans, Martin en Werner, deelden hun punten. Wel zo spannend voor de top en de finale in Wilnis. Het “laat” spelen heeft voor enkele spelers toch wat bijwerkingen. Marcel moest het nipt afleggen tegen Ko, een ad interim laat speler, en Roel begint laat te verwarren met laatste op de ranglijst. Richard was hem dit keer te 
slim af. Gelukkig voor Roel zitten er nog 9 punten verschil tussen zijn plekje op de ranglijst en de echte laatste plaats.
Zoals gebruikelijk hielt Peter weer zijn beruchte “Lagerhuis” speech en met “order, order” in golftaal Fore, maant hij zijn schaapjes tot stilte. Tot groot verdriet van Peter werd de tweary niet geslagen. Martin en Werner waren er dicht bij, helaas 20 cm te kort, om op de green te komen. De fles wijn gaat mee naar de volgende ronde waar op Hole 3 de neary geslagen moet worden. Dat moet toch wel lukken dachten wij. Dirk werd de dag winnaar en moest hiervoor zijn diner onderbreken, hetgeen hem toch enige moeite kostte. Een kort dankwoord met volle mond en Dirk ging weer terug naar zijn bordje.
De finale op Wilnis is een feit, afstand niet te ver, mooie baan en op verzoek met water, heel veel water. Dat 
water was vandaag ook wel nodig. Je kan het drinken, is goed, maar je kan er nu beter in zwemmen. Heeren, tot over twee weken.