Na twee rondes onder extreme weersomstandigheden, speelden we deze avond met het beloofde heerlijke nazomerweer.
Het was deze avond op verschillende manieren de avond van de comebacks.
Zo kwam regerend kampioen Hans Kerkman na zijn zware operatie weer eens lang om te kijken of alles nog wel goed gaat.
Hij nam in de baan zijn vertrouwde plek op hole 2 en 3 in en werd enthousiast begroet door de spelers die bij hem langs kwamen.
Goed om te horen dat zijn herstel dusdanig voorspoedig lijkt te gaan, dat hij verwacht er de volgende competitie weer bij te zijn.
Verrassend was de “comeback” van Eric Maessen, die een paar weken terug is in Nederland en de kans aangreep om weer een ronde mee te lopen.
Na wat gepuzzel ging hij uiteindelijk in een tweebal met Eric van der Storm de baan in.
Ze liepen tussen allemaal 4 ballen en hadden dus tijd genoeg om bij te kletsen.
De maandenlange golfloze periode in Mexico heeft het spel van Eric geen kwaad gedaan, als vanouds sloeg hij de ballen heel hoog de lucht in en scoorde verschillende parren.
Zijn tegenspeler kwam met een twee down nederlaag van de baan, bleef op 0 punten staan maar stond wel als enige op het bord van de tweary op 8.
Eric is natuurlijk altijd welkom om te komen spelen als hij in het land is, we laten zijn naam gewoon op de deelnemerslijst staan.
Een geheel andere comeback maakte de bank op de tee van hole 5.
Enkele jaren geleden is deze bank door de HEEREN geschonken aan de baan en sinds enkele weken was hij van de tee verdwenen.
Nu staat hij er weer, flink onder handen genomen en weer volledig gerestaureerd, hij kan er weer een flinke tijd tegen. Met dank aan Paul.
Speltechnisch maakte Henk van Gog een hele knappe comeback.
Hij won de eerste twee holes van Gert Bucher om vervolgens vier holes achter elkaar in te leveren.
Enige tijd geleden zou dit de doodsteek voor hem zijn geweest, hij zou terstond niet alleen tegen zijn tegenspeler spelen maar vooral tegen zichzelf.
Hij heeft echter de nodige lessen gevolgd, en is zeer Zen geworden. Bleef deze keer zeer rustig, ging terug naar de buikademhaling en wist de laatste drie holes te winnen.
En daardoor de partij met 1 up naar zich toe te trekken.
Een wedstrijd overigens met alleen maar plussen en minnen, geen enkel 0 op de scorekaart.
Deze avond werd bij de indeling vooral rekening gehouden met de ranglijst, spelers met gelijk puntenaantal speelden tegen elkaar.
Dit leverde scores op die dicht bij elkaar lagen, van de 10 partijen eindigen er 8 gelijk of in een score van 1 of 2 up.
De spelers die voorafgaand aan deze ronde in de kop van het klassement stonden speelden ook tegen elkaar en hier waren de verschillen groter.
Peter Logmans en Jim Schevaas speelden in een partij van de gekwetste ruggen, waarin Peter net iets minder last leek te hebben van zijn rug dan Jim.
Uw wedco heeft in de baan gezien hoe deze heeren aan het opteeën waren en kan getuige dat dit verre van soepel ging.
Het was een prestatie op zich dat ze de baan ingingen en het 9 holes wisten vol te houden,
Hans Kerkman putte er moed uit.
Peter won de partij met 4 up, wat niet genoeg was voor de dagwinst, Kees van de Bos stuurde Joop van Dam namelijk met 5 down naar huis.
In de winnaarspeech verklaarde hij dat de verschillen niet zo groot waren als de uitslag deed vermoedden.
Wie hem in de baan bezig zag wist beter, zeer geconcentreerd speelde hij het matchplayspel zoals hij dat als een van de weinigen op de club beheerst.
Een dolletje maken waar het kan, de tegenspeler wijzen op de gevaren van de baan waar dat mogelijk was.
Zelf zeer volledig gefocust op de wedstrijd en uitermate goed in het baanmanagement, geen risico waar niet nodig en waar mogelijk de tegenspeler imponeren met indrukwekkende slagen.
Joop speelde zeker niet slecht maar had deze avond boven zichzelf uit moeten stijgen om een kans te kunnen maken.
De ranglijst wordt aangevoerd door Peter, Kees en Rob Hogenkamp, die vanavond verkoos om vakantie te vieren.
