Heeren,
Woensdag 26 mei zag er totaal anders uit dan dezelfde woensdag een jaar geleden.
Die dag in 2020 was erg warm en heel droog, het was de zoveelste hete droge dag in een lange rij.
Mensen in Nederland klaagden over de hitte en over de droogte, iets wat we ons afgelopen woensdag maar moeilijk konden voorstellen.
Ook deze derde ronde speelden we immers weer in omstandigheden die de baan optimaal tot zijn recht doen komen.
The Dunes wordt extra uitdagend als het hard waait en zeker als dit gepaard gaat met het nodige hemelwater.
Dat zijn de omstandigheden waarin op onze baan het uiterste gevraagd wordt van golfers die aan matchplay doen.
Goed ingepakt en tot op het bot gemotiveerd verschenen 27 golfers aan de afslag en gingen de strijd aan met elkaar en met de omstandigheden.
Wat deze avond opviel was de totaal verschillende manier waarop spelers het spel benaderden.
We zagen dat putjes van 20 centimeter gespeeld moesten worden maar ook dat soms een put van een meter of meer gegeven werd.
Sommige flights waren ontzettend stil, de heren liepen, uiterst geconcentreerd op hun eigen spel, als een soort geesten door de baan.
In andere flights was het juist heel erg druk, het leek wel of men daar door veel te praten probeerde vrienden te maken (of elkaar uit het spel te halen).
Spelers probeerden hun slagen aan te passen aan de wind, het lukte menigeen om onder de wind te spelen, al overdreef een enkeling dat en leek het spel dan meer op een veredeld crockett.
In elk geval was het voor iedereen duidelijk dat het uiterst belangrijk was om de bal in de baan te houden want zodra je buiten de baan terecht kwam was het redelijk hopeloos.
Meestal was de bal dan niet meer te vinden en als die wel werd gevonden was het “a hel of a job” om hem weer in de baan te krijgen, de rough was vrijwel onbespeelbaar.
Er werden deze avond veertien partijen gespeeld en de helft daarvan eindigde in 1 up (of 1 down), nog eenmaal 2up en eenmaal 3 up (of down). Wel vijf partijen eindigden in 4 up (of 4 down). En jawel andermaal kwam Dark, die op de laatse holes de beste resultaten had, als winnaar uit de bus.
De neary op hole 3 werd een prooi voor Ab van der Moolen, die de bal op ongeveer een meter van de pin sloeg.
Gezien de harde zijwind en de flinke drizzel een uitermate knappe prestatie.
Gelukkig werd het na een paar holes droog, konden de spelers wat opwarmen en werd het iets aangenamer om te spelen.
Ook was het fijn dat het bij aankomst op hole 10 ook te doen was om nog iets te drinken.
Temeer omdat de founding father van de HeerenMatchplay, Kees van den Bos, voor een ieder een versnapering had ter ere van zijn 80e verjaardag.
Uiteindelijk ging een ieder voldaan naar huis in de hoop en de verwachting dat de volgende ronde gespeeld kan worden in een lekker zonnetje bij een zomerse temperatuur.