In aanloop naar de vierde ronde gebeurde het voor de eerste keer in de geschiedenis van de HeerenMatchplay dat de flightindeling te laat op de website werd gepubliceerd.
Meteen werd duidelijk dat veel spelers intensief toeleven naar de wedstrijd op woensdagavond.
Eén van de wedcos kreeg verschillende verontruste telefoontjes van spelers die hun voorbereiding in het water zagen vallen.
Joop van Dam deed op de baan zijn beklag bij een wedco over het feit dat hij zich nu onvoldoende kon gaan instellen op zijn tegenspeler van die week.
Toen hem daarop werd verteld tegen wie hij moest aantreden, begon hij gerustgesteld aan zijn wedstrijdvoorbereiding.
Op de wedstrijddag bleek die voorbereiding succesvol, Engel Stobbelaar werd met 1 up door Joop aan de zegekar gebonden.
Woensdagavond lag de baan er schitterend bij met overal bloeiende meidoornstruiken die sommige holes een sprookjesachtige uitstraling gaven.
Charles Dusseau en Peter Berkhout speelden in de eerste flight in een tweebal.
Zij hielden elkaar goed in evenwicht, wonnen elk vier holes en speelden halfden er één.
Gert Bucher en Kees v/d Bos maakten er een spannende wedstrijd van waarin de uitslag werd bepaald doordat Gert minder puts lipte dan Kees (2 tegenover 5) en met 1 up de partij naar zich toetrok.
Behalve de partijwinst behaalde Gert vanavond ook de Neary op hole 4.
Op hole7 is het nog spannend tussen Peter en Raymond; 2up voor Peter nog drie holes te gaan.
Op hole6 wordt er gezocht naar de bal van Hans. Na een tijdje vindt Hans het genoeg en geeft de hole. Rob vindt alsnog twee belegen ballen en verklaart de ballen als antiek.
Op de Tee van 7 blijkt dat één van die ballen de verloren bal van Hans is waarmee hij weer afslaat. De bal belandt rechts onder de boom in de helling met een beroerde ligging. Toch weet Hans hem in tweeën naast de pin te leggen met als resultaat een gehalfde hole.
Eric van der Storm en Rene Witte speelden ook een bloedstollende partij, die op de laatste hole werd beslist.
Een belangrijk moment in deze wedstrijd was op hole 8 waar Eric zijn afslag hoog links de baan uit sloeg.
Gelukkig voor hem vond hij hem keurig op de tee box van hole 7, vanwaar hij hem heel fraai in een goede positie op de fairway wist te krijgen.
Ze halfden deze hole en op 9 trok Eric de partij naar zich toe.
Verder stond deze avond vooral in het teken van de terugkeer van de twee Robben na een lange periode afwezigheid door gezondheidsproblemen.
Rob van Dooren was voor het eerst sinds heel lange tijd weer in staat om een wedstrijd te spelen en liet meteen zien het spelletje nog niet te zijn verleerd.
Hij liet in woord en daad merken dat er weer serieus rekening met hem moet worden gehouden, won zijn partij tegen Paul van Dijk met 1 up en had het weer ouderwets naar zijn zin.
Rob Hogenkamp was voor het eerst dit seizoen weer in staat om te spelen en maakte van deze gelegenheid gebruik om dan ook maar meteen de dagwinst naar zich toe te trekken door met 5 up te winnen van Hans Weber.
Doordat hij een half punt meer scoorde over de laatste zes holes, troefde hij Mike O’Reiley af die zijn partij ook met 5 up wist te winnen.