Wat een pet avond. Niet dat dit iets zegt over de kwaliteit van het spel, maar de laagstaande zon dwong vele spelers een pet, cap of iets op het hoofd, wat dan hoofddeksel heet, te dragen. De eerste flight, Bou en Leen, waren petloos. Ze gooiden er niet met de pet na en deelden de punten.
Dan de flight daarop. Marc, Charlie, Janwillem en Herman, waren allen getooid met een pet. Janwillem heeft een pet waar hij al jaren mee speelt. Wat voor weer het ook is, de pet op de kop en spelen. De andere spelers hadden petten erop met merknamen die doen vermoeden dat onder deze petten kampioenen aan het spelen zijn. In deze flight zat wel een dagkampioen, Charlie wist met 4 up van Marc te winnen. De Heerenmatchplay wijn werd aan hem uitgereikt door de opperspreekmeester Peter. Jan Willem en Herman deelden hun pet.
Ook in de volgende flight waren de hoofden bedekt met petten. Werner, Ralph, Dirk en Gerard hadden ook een hoge pet op van zichzelf. Het aardige van deze reeks petten is dat je kon zien naar welk favoriet vakantieland ze
zijn geweest. Jammer is wel van de pet dat je door de klep niet de emoties kan zien van de spelers. In andere sporten zoals voetbal, tennis en wielrennen spat de emotie eraf bij een verlies of winst. Niet bij golf. Een minder goede afslag geeft uiteraard emotie, helaas niet te zien. De emotie was volop aanwezig in deze flight. Werner verloor met 1 down van Ralph en was hierdoor zo in de war dat hij de 
kolom speler en marker verwisselde. Op papier had Werner gewonnen. De realiteit zei iets anders. Gerard reed bijna 200 kilometer om toch de Heerenmatchplay te kunnen spelen. Helaas was Dirk net iets te sterk. Gerard kreeg voor zijn inzet om deze avond er toch bij te zijn de bal van de week. Petje af.
De flight van Martin, Eric, Ton en Simon. Ton en Simon beide met pet op speelden tegen elkaar. Ton had zijn geluk petje op en liet Simon met de pet in de hand staan. Martin had geen pet nodig. Hij had geen last van de zon en Eric moest zijn meerdere erkennen in Martin die, volgens zijn eigen zeggen, zeer slecht had gespeeld. Ik wou dat ik zo slecht speel dacht ik nog.
Hans, Peter, Rob en Paul maakten er een mooie partij van. Hans blijft winnen en deed dat ook vanavond tegen Peter. Het liefst had Peter dit onder de pet gehouden maar daar krijg je bij Hans niet de kans voor. Tafel na tafel wordt afgelopen om te informeren naar de anderen hun wedstrijd en tussen neus en lippen door te 
vertellen dat hij weer had gewonnen. Rob van Straaten komt steeds dichter bij de top. Dit keer moest Paul het ontgelden. Met 1 up leverde Rob zijn kaart in. Paul had toch nog een prijs, hij won de neary.
Tot slot en geheel petloze flight met noeste werkers. Door een afzegging moest Henk zowel tegen Richard als Roel spelen. De tellingen hierbij heeft iets meer weg van, gooi maar in mijn pet, we zien het later wel. Henk wist uiteindelijk beide spelers 1 hole voor te blijven.
Wetenschappelijk is niet bewezen dat het dragen van een pet bijdraagt tot een topprestatie. Het geeft meer aan hoe de speler ervoor staat en soms is dat met een scheve pet.
Uit de hoge hoed komen dus de navolgende winnaars:
Charly van de Veer, dagprijs met 4 up
Paul Jongenelen de neary
Gerard Wortelboer bal van de week