Er is “iets of iemand” in het heelal die momenteel niets om handen heeft en zich bezig houdt met het frustreren van activiteiten in welke vorm dan ook. Een minuscuul klein virusje muteert zich en zweeft vanuit China weg om bijna alle activiteiten op aarde stil te leggen. Landen krijgen een code geel, oranje of rood. Niet naar toe reizen werd ons opgelegd.
Op 12 maart werden wij verrast door premier Rutte met een code rood. Alle activiteiten in onze samenleving werden nagenoeg lamgelegd. Ook de Damesmatchplay kwam hier niet onderuit. Met ons allen wisten wij het virus in te dammen en in juli kon er weer, zij het in aangepaste vorm, gespeeld worden. De code rood werd ingewisseld voor geel. De damesmatchplay ging van start.
Dat dacht je. In het begin ging het goed. Lekker weertje om te spelen. Tot “iets of iemand” vanuit het heelal dat zag 
en liet de zon nog eens extra fel schijnen. Apollon, de Griekse god van de zon was ingehuurd en deed zijn werk. Code geel werd weer oranje en de Damesmatchplay van 8 augustus afgelast om oververhitting van de dames te voorkomen.
De wil om te spelen bij onze dames is zo sterk dat er extra speeldagen bijkwamen. De eerste gisteren, 28 augustus. Het “iets of iemand” in het heelal zocht wederom steun bij de uitzendbranche en verzocht Donar, de god van de donder en bliksem samen met Anzar, de god van de regen, om gezamenlijk om 17.24 uur hun werk te starten boven Golfbaan The Dunes.
Van code geel naar oranje. Onverantwoordelijk om de dames hun ronde te laten lopen. De regen kwam met bakken uit de lucht op het moment dat de dames binnen kwamen druppelen. Wat ook door “iets of iemand” uit het heelal werd gezaaid, was na de bui de twijfel bij de dames. Ga ik wel of ga ik niet een ronde lopen met de kans om de uitzendkrachten Donar en Anzar tegen te komen.
Uiteindelijk heeft 1 flight de ronde af kunnen maken en een drietal dames hebben na een aantal holes de bescherming van het clubhuis opgezocht. De god van het eten, Phoebus, lees Marion/Paula, hadden weer voor iedereen naar wens, een maaltijd klaargemaakt. De wel gewaardeerde uitzendkracht, Dionysus, de god van de wijn, maakte het weer heel gezellig.
Thuis gekomen het hele verhaal aan Hein, mijn man, verteld. Hij keek mij aan en zei, van die codes heb ik geen last, ik ben kleurenblind. Ik dacht dat ik het in Keulen hoorde donderen.
Lieve “iets of iemand” uit het heelal, ga slapen en laat ons met rust zodat wij komende vrijdag weer met volle teugen kunnen genieten van de Damesmatchplay.
Dit verslag is een samenwerkingsverband tussen de Wedco Dames- en Heerenmatchplay.