Deze avond maakten de laatste stuiptrekkingen van zomerstorm Francis dat de baan extra zijn tanden liet zien.
Een pittige wind samen met af en toe wat spetters maakten dat iedereen vooraf al druk bezig was met het maken van strategische keuzes.
Wij zagen sommigen de regenbroek aandoen en weer uit en weer aan, steeds twijfelend aan wat wijsheid zou zijn.
Een ding was zeker, aan een paraplu zou met vanavond niet veel hebben.
Over het algemeen keek men uit naar het spelen onder deze uitdagende omstandigheden en uw Wedco was behoorlijk jaloers en had er de pee in dat hij de baan niet in kon om te spelen.
Harde wind is namelijk een factor die onze baan extra uitdagend maakt en deze avond was het behoorlijk extreem.
Eenmaal in de baan om te spotten ging ik mij op een heel andere manier amuseren.
Het was namelijk heel fascinerend om te zien hoe verschillend de spelers omgingen met de omstandigheden.
 |
 |
 |
Met wind mee werd soms gekozen voor een wedge waar normaal een houtje wordt gepakt.
Sommige holes waren voor de meeste spelers vrijwel niet te bespelen.
Spotten op hole 6 is meestal kijken hoe de ene na de andere bal op de green landt.
Vanavond, met de wind volop tegen, slaagde slechts een enkeling daarin.
Normaal gesproken moet een spotter op deze hole alert zijn dat hij niet wordt geraakt.
Wat dat betreft was er nu geen enkel gevaar , door de forse tegenwind en ook omdat Rene niet meedeed.
Er waren deze avond twee spelers die in aanmerking zouden komen voor de bal van de week als die dit seizoen zou worden uitgereikt.
Op hole twee was er een huzarenstuk van Fred Nekeman.
Hij legde de bal met de derde slag heel kort bij de vlag en maakte een keurige par.
Op hole negen maakt Peter Logmans er de laatste weken een gewoonte van om te imponeren.
Waar nu de meeste spelers hun bal keurig zaken landen op de fairway van hole twee, sloeg hij de bal dicht bij de vlag, miste helaas de bidieput maar kwam weg met een keurige Par
De spelers die erbij waren vanavond weten wat deze twee parren onder deze omstandigheden waard waren.
Wat verder opviel vanavond was de onverstoorbaarheid van Joop van Dam.
Hij maakte zich helemaal niet druk om kledingkeuze, clubkeuze of wat dan ook.
Zoals hij de laatste weken gewend was ging hij in korte broek de baan in, bond hij zijn tegenspeler aan de zege kar (3up) en had hij na afloop het hoogste woord.
Waarschijnlijk was hij deze keer zo ontspannen omdat hij al een grote buit binnen had.
Een van de paarden waar hij zo veel energie in gestoken had, had nl deze week de gouden zweep gewonnen op Duindicht.
Kenners van de drafsport en degenen die op de hoogte zijn van de goudprijs weten dat hij daarmee een grote slag sloeg.
De neary was deze week voor Walter Dubach.
Uw wedco denkt dat hij tot deze prestatie kwam omdat hij zich niet van de wijs liet brengen door het feit dat de andere spelers de green niet wisten te bereiken.
Ook niet werd geïmponeerd door de barre weersomstandigheden maar onverstoorbaar de juiste club koos.
Hij slaagde er daarbij in om zich te blijven concentreren en om aan zijn techniek te blijven denken.
Het resultaat van dit alles was dat zijn naam als enige op het bordje van de neary kwam te staan, alhoewel de bal helemaal niet zo dicht bij de hole lag als gewoonlijk bij een neary.
Walter was na afloop nog zo onder de indruk dat hij geen woorden kon vinden om te vertellen hoe hij tot deze prestatie
was gekomen(zeer ongebruikelijk voor hem).
De dagwinst ging deze week, net als de week ervoor, naar Rob Hogenkamp, deze week bond hij Jim Schevaas aan zijn zegekar.
Na afloop vertelde hij routineus hoe zijn zege tot stand was gekomen, hoe goed zijn tegenstander was en hoe hij het had getroffen met zijn flight, die uitermate gezellig was geweest.
Wij zijn zeer benieuwd of het hem lukt om ook de volgende keer tot deze hoogte te stijgen.
Feit is wel dat hij nu alleen aan kop gaat en hard werkt om zich een goede uitgangspositie te verwerven voor de finale op 7 oktober op Regthuys.