HEEREN,
Na een dag waarin het weer onstuimig te keer ging, sloegen we in de avond in perfecte omstandigheden af voor de twaalfde ronde.
Het onweer en de regen was weggetrokken, de wind wat minder geworden en de temperatuur heel aangenaam voor een rondje golf.
Ook deze week werden we weer nauwlettend in de gaten gehouden door de vaste begrazers van de baan.
Daar ze vrijwel nooit versagen en vrijwel elke week de verrichtingen van de heeren gadeslaan, hebben we ze tot onze mascottes gemaakt.
De bal van de week ging naar Hans Weber die we voor het eerst dit seizoen weer in ons midden konden begroeten. Hij speelde na lange afwezigheid vanwege gezondheidsklachten deze avond zijn eerste partij van het jaar. Dit deed hij niet onverdienstelijk maar hij trof in Allardes een tegenspeler die weinig cadeau gaf en de punten mee naar huis nam.
We starten deze avond met de nummers één en twee van de ranglijst in ons midden en het bleek dat het sterke benen zijn die de weelde kunnen dragen.
Kees van de Bos trof in Dark Bruining een tegenspeler die uiterst voortvarend van start ging en Kees vanaf hole 1 in de achtervolging dwong. Met als gevolg dat die steeds aanvallender moest gaan spelen en meer en meer risico in zijn spel moest gaan leggen. Wat door Dark uiterst koelbloedig werd afgestraft, met 4 up trok hij de partij naar zich toe, daarmee de missie van Kees niet gemakkelijker makend.
Hoewel de wind in de middag sterk was afgezwakt, was hij nog wel zo sterk dat de Neary op hole drie nog een hele opgave was. Eric van de Storm wist als enige de green te vinden en lag behoorlijk dicht bij de pin, goed voor de Neary en daarmee voor een fles onvolprezen Heerenmatchplaywijn.
Rene Witte moest tegen Fred Loos de tweed plek op de lijst zien waar te maken en voor Fred was het de laatste kans om aansluiting te vinde bij de kop van de ranglijst. Deze spelers kennen elkaar van haver tot gort. Zij spelen al jaren wekelijks 18 holes met elkaar en dachten elkaars niveau en tactieken wel te kennen. Voor deze partij had Fred echter een tactiek bedacht die hem uiteindelijk de winst bracht, hij speelde het lam dat rustig naar de slachtbank gaat.
|
Na hole 6 stond hij 2 down en liet een lichaamstaal zien die uitstraalde dat hij er niet meer in geloofde. Waarschijnlijk ging Rene dat ook geloven en liet hij zich daardoor in slaap sussen. Fred trok vervolgens de laatste drie holes naar zich toe en mag zich na die avond runner up noemen met 14 punten.
Zowel Jim Schevaes als Peter Bluijs wonnen hun partij met 6 up en gingen daarmee op voor de dagprijs. Jim had over de laatste 6 holes een iets beter resultaat dan Peter (1/2 puntje meer) en ging met de eer strijken.
Peter maakte van de gelegenheid gebruik om ook een overwinningsspeech te houden. In plaats van het gebruikelijke verhaal (respect voor de tegenspeler, bedankje voor de leuke flightgenoten, kleiner maken van de eigen prestatie, etc), brandde hij in niet mis te verstane woorden zijn tegenspeler, Peter Bruining, bij de enkels af.
Gelukkig kennen de heeren elkaar goed en wisten alle aanwezigen hoe serieus Peter genomen dient te worden, anders was het moeilijk geweest om voor hem nog een plekje in de indeling te vinden.
De wedco had nieuws over de finale die 2 oktober op de baan van Wilnis gespeeld zal gaan worden.
