Wat is er toch met Hole 2 aan de hand. Is die zo moeilijk geworden? In de eerste 4 flights van deze avond, die ik de green van Hole 2 heb zien bereiken, waren er 3 flights waarvan meer dan de helft al zoveel slagen hadden dat ze besloten om maar niet meer de green op te gaan. Ligt het aan de afslag?
Geeft de afslag op Hole 2 een soort tunnelvrees? Je bal door een nauwe doorgang slaan met aan weerszijde allerlei obstakels om de weg van de bal te versperren c.q. om zijn doel niet te laten bereiken. In de 
psychologie wordt het verschijnsel tunnelvrees verklaard door een trauma uit je jeugd. Als kind je bal kwijtgeraakt kan er een van zijn. Oplossing is simpel volgens de psychologen. Veel oefenen in het wegslaan van je ballen zodat je went aan de situatie. Op Hole 2 heb ik vele oefenaars gezien.
Niet in flight 1, Hans, Ton, Werner en Richard streden om hun koppositie te kunnen verbeteren. Dat lukte Hans en Werner. Hans liet de lachende golfer iets minder lachen en nam het lachen over bij binnenkomst in het clubhuis. Met 7 up naar het clubhuis. Deze overwinning was voldoende om de 7-up om te ruilen voor de dagprijs, een fles Heerenmatchplay wijn. Werner en Richard liepen zonder tunnelvrees of andere angsten de 9 holes af met maar een doel, de 9 holes winnend af te sluiten. Dat lukte Werner uiteindelijk op de 9e hole. Een mooi slot met een birdie.
Bou leek Gerard W met gemak te kunnen oprollen. Gerard liet zijn 
beroep, zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten, teveel meespelen. Na Hole 6 liet Gerard dit gezegde varen en won de laatste 3 holes van “gast” Bou en daarmee de wedstrijd. Bou kon geen hap meer door zijn keel krijgen, zo ziek was hij van wat Gerard had bekokstoofd. Michiel en JanWillen waren twee tegenovergestelde spelers. Een long hitter tegen een rustige speler die netjes de bal richting green slaat. Voor Janwillem was de baan net een hole-tje te lang en moest de eer aan Michiel laten.
Leen en Simon maakten er ook een spannende pot van die door Leen 
met 1 up werd afgesloten. Herman en Charlie volgende in hun spoor en gaven elkaar onderling niet veel toe. De gelijk opgaande wedstrijd werd met 2 up door Herman afgesloten. Tot zover de flights die onderling elkaar het leven zuur maakten en nipt verloren dan wel wonnen. Martin daarentegen besloot de vakantie rust, die nog in Pauls hoofd aanwezig was, te verstoren. Martin met 6 up naar huis. Dat zou Paul ook wel willen maar helaas zijn de verbouwing werkzaamheden iets uitgelopen en logeert bij Wedco Peter thuis. Beïnvloeding van de flightindeling heeft niet plaatsgevonden. Peter was niet de architect van deze ronde.
Dan Ko Knol, die een gooi doet naar de Rookie van de Heerenmatchplay. Er zijn nog wel wat kapers op de kust zoals Peter B, die met 15 punten op de 4e plaats staat maar nu wordt bedreigd door Ko met 13 punten. Slachtoffer van Ko was Dirk. Met 3 down en de pet een beetje scheef werd de kaart ingeleverd.
Roel H en Henk M liepen soeverein hun partij en behaalden de punten binnen. Zo ook het geval met Peter S en Allaert. Beiden liepen holes te verzamelen om uiteindelijk met respectievelijk 3 en 2 up te winnen. Ook Allaert doet een gooi naar de titel “Rookie van het jaar” bij de Heerenmatchplay. Met 14 punten, een van de koplopers.
Alle angsten waren na afloop als sneeuw voor de zon verdwenen. Werner werd nog beloond voor de Neary op 
Hole 3 en Ton, de lachende golfer, werd getroost met de bal van de week. Zijn gezegde “bal in de baan houden” ging dit keer niet op.